من ، معـــــــــلم هستم

«جناب آقای حسن محمدی»با سلاماز ما خواسته‌اید تا پیش از شروع سال تحصیلی توقعاتمان را از مدرسه‌ بیان کنیم. دوست‌تر داشتم به جای پر کردن آن فرم، خواسته‌هایم را در نامه‌ای برایتان بنویسم: من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

معرفی بچه‌های کلاس تمام شد. هر کدام با سرخ و سفید شدن و خجالت، توانسته بودیم اسم و فامیلمان را زیرلبی بگوییم و بنشینیم! من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

یک عمر صبح زود بیدار شدیم و لباس فرم پوشیدیم. صبحانه خورده و نخورده، خواب و بیدار، خوشحال و ناراحت، با ذوق یا به زور، راه افتادیم به سمت مدرسه...قرار بود با سواد شویم...روی نیمکت نشستیم، صدای حرکت گچ من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

در انبوه اخبار و استرس ها و دل نگرانی ها فرزندان وطن آماده اند تا سال جدید تحصیلی را آغاز نمایند.مدتهاست به معلمان عزیز توصیه می گردد که شغل پدر پرسیده نشود،مبادا دل کودکی بلرزد .مبادا روح لطیف نوجوان من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی به مهمانی می‌روید به جز حرف‌های تکراری و ملال‌آور و بی‌فایده‌ سیاسی و نظامی و اقتصادی و... بچه‌ برادر یا خواهرتان یا اصلاً بچه‌ی فامیل دورتان را صدا می‌زن من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

شهریور که از نیمه می گذرد، هر لحظه صدای گام های پر مهر، ماه مهربان ,ی بیشتر به گوش می رسد، از جنب و جوش بچه ها برای نو شدن تا رقص برگ های نیمه خشک بر روی شاخه های در هم تنیده، عطر روییدن اندیشه های جوان من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

  «مهر»، نامیراست.«میترا» از ماست و نگهبان راستی و درستی هاست.در مهرماه ,، نیم رخی از حیات ایران و صفای آینه ی اسلام دیده می شود.کتاب خدا پیش نگاه آدمی گشوده می شود که «بخوان» و سفارش آن پیامبر بزرگ معن من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

 پائیز که آغاز می‌شود تمام مردم شهر انگار حال و هوای دیگری دارند. کوچه‌ها، خیابان‌ها و درختان حتی از آغاز این فصل در شور و غوغایی دیگرند.روز اول پائیز پایت را که از خانه بیرون می‌گذاری عطری تازه به مش من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

آغاز سال نوی تحصیلی بهانه‌ای شد تا به جایگاه دانش و خرد با نگاهی به ادبیات و تاریخ کهنسال میهنمان بپردازم. برای آنکه گفتار طولانی نشود به چند بیت از استاد سخن، حکیم بزرگ و پدید آورنده‌ حماسه‌ ملی ایرا من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب

چه زود دیر می شود! در باز شد ... برپا! ... برجا! درس اول: بابا آب داد، ما سیراب شدیم. بابا نان داد، ما سیر شدیم... اکرم و امین چقدر سیب و انار داشتند در سبد مهربانی شان... و کوکب خانم چقدر مهمان نواز بود و چقدر همه منتظر آمدن حسنک بودند... کوچه پس کوچه های کودکی را به سرعت طی کردیم و در زندگی گم شدیم. همه زیبایی ها رنگ باخت ...! و در زمانه ای که زمین در حال گرم شدن است قلب هایمان یخ زد! نگاهمان سرد شد و دستانمان خسته... دیگر باران با ترانه نمی بارد! و ما کودکان دیروز دلتنگ شدیم، زرد شدیم، پژمردیم... و خشک زار زندگیمان تشنه آب شد... و سال هاست وقتی پشت سرمان را نگاه می‌کنیم جز ردپایی از خاطرات خوش بچگی نمی یابیم و در ذهنمان جز همهمه زنگ تفریح، طنین صدایی نیست ...! و امروز چقدر دلتنگ آن روزهاییم و هرگز نفهمیدیم چرا برای بزرگ شدن این همه بی تاب بودیم؟ + نوشته شده در  شنبه یکم مهر ۱۳۹۶ساعت 12:6&nbsp توسط بهادری  |  من ، معـــــــــلم هستم...ادامه مطلب